..albo ten sen, który w pewnym instytucie szumnie nazywano życiem, no bo nie oszukujmy się: po prostu całe tak zwane życie człowieka od kołyski do pogrzebu to ciąg metamorfoz składający się z szeregu mniejszych bądź większych przeskoków z jednego stanu świadomości w drugi, który wobec tego pierwszego będzie stanem alternatywnym, odmiennym właśnie, nie wiem.. wypijesz kawę, prześpisz się po południu, wypijesz podwójną kawę, pobiegasz, poćwiczysz, popływasz, powspinasz się, pomedytujesz, zapalisz bidi, wypijesz yerbę, dostaniesz w łeb, zezłościsz się, obudzisz, zaśniesz, umrzesz i tak dalej, i tak dalej.. jeden wieczny ciąg niekończących się metamorfoz, przeskoków, zmian kanałów na telewizorze, a zatem cóż to jest za tytuł w ogóle, trafny zaiste, choć równie dobrze mogłoby się nazywać Zwykłe Życie Codzienne..

oczywiście jest i reżyser, ula la, ten to może sobie wreszcie wybitnie tutaj pofolgować sobie, zluzować lejce, popuścić wodze, odkręcić wodę, zatracić się w fantazji i bawić na całego.. no dobrze, wcześniej też się bawił i zatracał ktoś powie, tak, jak najbardziej, natomiast to co odróżnia ten film od innych filmów russela to fakt, że te wizje są w końcu wtopione w fabułę, integralne, wcześniej były raczej na zasadzie wytrącenia/wtrącenia umieszczane trochę z głupia frant i na statusie ciekawostki, tu zaświadczają szumnie, dumnie i oficjalnie o treści samego filmu po prostu..

by the way - tyle zachodu, w skrócie: od całunków w mochodach poprzez tyki deliczne, ryt karmiczny, rytm paniczny, puls magiczny, rys kosmiczny, znaczące zbiegi okoliczności i nagłośnienie w systemie dolby, a także: prawdziwe halucynacje, archaiczne odnowienia, niewidzialne krajobrazy, realne urojenia.. nadto walka o świadomość człowieka prehistorycznego, cofki do stanu pierwotnego zwanej agresywnej białej małpy zwanym rodnym kanałem historii, realizacje własnych idejek miłości - mówiąc słowami małżonki - dochodzenie do granic nauki za którymi już tylko pusty śmiech i konsumpcja, zabawy z bronią, zabawy z bogiem, zabawy w boga, zabawy bogiem, zaburzenia emocjonalne (proszę puść to na antenie) i balkonowe wyskoki na miasto, ogólnie iście maniackie wykorzystywanie zwanych szamańskich i archaicznych technik ekstazy podług wsobnego widzimisię, naginanie ich do potrzeb własnych, solipsyzm, egotyzm, egotrypizm, koniobijka, oto ja, wszystkie kamery na mnie, typ niepokorny, metafizyczny stulejarz, bicie pokłonów, które nic nie znaczą, oddawanie się tym prawdom, które go nieomal zabijają, und so weiter, und so weiter - a wszystko to tylko po to, żeby on sobie na końcu uświadomił jak bardzo kocha swoją małżonkę, swoją małą żonę, brzmi znajomo? no pewnie!

nic to, pozostaje tylko cieszyć się, bo był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się - dobra, mrowiec, film to nie hipper a łeb to nie real, ślady hamowania, czasy chamowienia, kończę, bo gdzieś trzeba a mi zaraz na mózg wjeżdża eldoesdode czterysta..

ps. a nie mówiłem?